Een paar dagen voor onze toernooiavond hebben we dezelfde perikelen als bij Oranje. In de krantenkop lezen we: “Hier draait het (ook) om bij Oranje: geplaagde spelers en keeperskwestie”.
Er had ook SVO Krommerijnstreek kunnen staan….
Het was nog even spannend of we een elftal(lees zevental) op de been konden krijgen. Het invullen van de keepersplek (onze vaste keepster Conny is helaas even uit de roulatie) blijft een uitdaging.
Suus wil wel keepen maar toch ook wel voetballen. Marianne gaf aan in 1988 voor het laatst gekeept te hebben maar wilde het wel proberen. 1988 en Oranje een mooiere combinatie is er niet! En gesterkt met de tips van voetbalminded.nl om een goede keeper te worden, zoals onverstoorbaar en mindfull zijn, de techniek duik op je zij, was de conclusie dat goede voetballers overal kunnen spelen! Experimenteren onder lat is geen probleem. Het goede voetenwerk van de keeper is heel belangrijk.
Onze “legend” trainer/coach Eef was ook weer van de partij om het sterk uitgedunde team te steunen.
En zo begonnen we onze eerste wedstrijd bij in Houten tegen Vreeswijk. De eerste avond hadden we daar dik van verloren, maar nu liep het anders. Uit een van de eerste aanvallen was het Saskia die bal in het doel van Vreeswijk tikte. 1-0 voor, wat een luxe. Hoewel Vreeswijk sterker was hield SVOK30+ kranig stand. Vlak voor het eind wist ook Vreeswijk het net te vinden en zo eindigde deze wedstrijd in een gelijkspel.
Daarna, met Marianne onder de lat en Suus in de spits maar zonder Saskia, boden we goed weerstand tegen VRC uit Veenendaal. Vorige keer een gelijkspelletje tegen deze dames en ook nu ging het redelijk gelijk op met dat verschil dat VRC 2 keer ons net wist te vinden en wij hun net net niet.
De 3e wedstrijd was het de beurt aan Sporting ‘70. Als je het vorige verslag hebt gelezen een gelijkwaardige tegenstander met één uitblinkster die zo bij dames-1 mee zou kunnen doen. We hielden stand en stand en stand tot zij toch een keer hard van ver uithaalde en Suus kansloos was. Dat er daarna door Sporting ’70 nog 2 goals extra werden gescoord is voor de statistieken.
Tenslotte stond Delta Sport ’95 tegen ons in het veld. Eigenlijk de beste ploeg in de poule. Wat zou het worden? Nou, nipt en ongelukkig verloren. Maar wat stonden de dames van SVOK30+ hun ‘mannetje’!. Zeker in verdedigend opzicht. Ilse als kuitenbijter, Josefien die haar eigen snelheid niet kent en Gerda als niets ontziende stofzuiger zorgden ervoor dat Marianne het minder druk kreeg dan voorzien. Voorin kregen Suus en Eva ook kansen, maar het was steeds ‘niet net’ of was het nou ‘net niet’. In ieder geval hadden we zeker ook wel een doelpunt verdiend.
Tussen de aanval en verdediging buffelden Lisette en Mirjan heen en weer om te assisteren waar nodig. Voor Lisette was het overigens haar competitie-debuut. Ze krijgt eerdaags (met Pasen?) nog wel het haasje.
Zo sloten we de avond af met slechts 1 puntje uit de eerste wedstrijd maar de constatering dat we een stijgende lijn laten zien. Dat belooft wat voor de resterende 3 avonden. Schrijf maar vast op: 12 november thuisavond.
Na de wedstrijden is het douchen voor de 3e helft. En dat we daarin sterk zijn bewezen we ook dit keer. Voorzien van 1m3 Houtense chips (doe volgende keer toch maar weer een kan bier….) en wat glazen drank gingen we na elf uur huiswaarts. Coach Eef zelfs op de fiets, de bikkel! Wordt vervolgd op 29 oktober bij Vreeswijk in Nieuwegein.
Dank aan Hans en Manouk die het team langs de lijn kwamen steunen.
Saskia en Eef