Afgelopen zondag mochten we om 2 uur in Amersfoort spelen bij de Katholieke Voetbal Vereniging Amersfoort (KVVA). Om heel veel redenen werd het een bijzondere middag. Ons team, bij de KNVB bekend als vrouwen 3, speelt in de 5e klasse en bestaat voornamelijk uit jonge speelsters, in de leeftijd van 15 tot en met 20 jaar. Wij noemen dit binnen onze vereniging dan ook graag de MO21.
Omdat er nogal wat blessures zijn binnen onze vereniging en veel meiden op zondag moeten werken, is het elke week weer passen en meten om 3 teams op de been te brengen, gelukkig hebben we een creatieve voorzitter met veel ijzers in het vuur. De voorzitter is naast barman, ook regelmatig scheidsrechter en moest eerst nog even een potje fluiten bij vrouwen 1, omdat deze spannende wedstrijd (helaas 2-4 verloren) ietsje uitliep en ook de wedstrijd daarna (vrouwen 2) ook nog even in vertrouwde handen moest worden achtergelaten, evenals de kantine bemensing (dank ouders van Dylani) kon na het verzamelen van de wedstrijd benodigdheden en 2 gespeelde wissels, de reis naar Amersfoort worden aangevangen.
Onze gast speelsters (Bieke en Sanne van MO17 en Houria, Khadija, Chaimae en Fatima van Patria/Krachtvrouwen) stonden al een tijdje op ons te wachten en ook de rest van het team keek met verlangen uit naar de tenues. Ook de scheidsrechter van KVVA bleek de ‘messen geslepen te hebben’ en kondigde vol overtuiging aan dat hij wel even de spelerspassen (van ons) ging controleren… Dat werd even oefenen met namen voor coach Hans (andere pet opgezet) maar gelukkig kwamen we door deze controle en konden we zonder warming up en met een snel geïmproviseerde opstelling van start.
We hadden zelfs een wissel en Fatima was bereid gevonden te keepen. Het eerste kwartier zullen we even vergeten, we werden afgerekend op de rommelige voorbereiding en KVVA, dat nog geen wedstrijd had gewonnen, stond al met 2-0 voor. Wij zagen echter dat de pijp al leeg was bij deze dames, die bij elke aanraking, of verloren sprint duel, tegen de grond aan smakten en lang bezig waren om in de benen te komen. Wij waren nog druk bezig met namen te onthouden en door de samenstelling van 3 verschillende (toekomstige) vereniging onderdelen, vertoonden we veel gelijkenis met een toverbal. In positieve zin, want KVVA wist vaak niet wat hen overkwam als we bij vlagen flitsende combinaties op het veld legden.
Sanne besloot na goed aandringen van Khadija, haar geluk eens te beproeven en schoot een prachtige hoge lob over de keepster, die zo maar even 2 minuten stil bleef en ter aarde stortte. 2-1 ruststand en nog alles mogelijk. In de rust nog even namen oefenen en de puntjes op de i. Winnen was geen must, maar al snel lieten de meiden/dames weten dat ze hier toch echt voor de punten kwamen…
Al snel na het rust signaal, werd er een overtreding op Sem gemaakt in ons strafschop gebied, natuurlijk ging ook de tegenstander naar de grond om dit te verbloemen. De scheidsrechter dacht, een overtreding in het strafschop gebied, dat is een penalty voor KVVA. Sem probeerde de regels nog even uit te leggen, maar duidelijk was dat de ervaren scheidsrechter niet van zijn standpunt te brengen was. Bijna tikte Fatima de bal nog uit de hoek, maar helaas.
Er werd keihard gestreden, Chaimae, nog niet eerder gespeeld op een groot veld, won al haar duels van de supersnelle KVVA spits. Bieke zweefde over het middenveld . En Floor hielp Fatima kranig met het nemen van doeltrappen en zorgde dat ze verder weinig te doen kreeg. Toch merkte je bij onze jonge meiden dat het fysieke spel in combinatie met de wedstrijdleiding en het ontbreken van Naomi en Lola, toch indruk op hen maakte. De geest raakte een beetje uit de fles. Houria, ging voorop in de aanval maar ook haar dribbels hadden meer verdiend. Voor de statistieken scoorde KVVA nog een keer en was het feest voor hen compleet.
Toch vond ik deze wedstrijd een overwinning in zich dragen, hoe snel een stel onbekende speelsters met dezelfde passie (voetbal) een team kunnen vormen en ondanks alle hindernissen geen onvertogen woord of daad van zich liet horen of zien. Een mooie basis voor dit jonge team dat hopelijk structureel zal worden uitgebreid en ergens in April de wedstrijd tegen KVVA in Bunnik even op een andere manier zal laten eindigen. Daar kijken we nu al naar uit. Meiden/dames bedankt voor jullie inzet, deze toverbal smaakte naar meer!