14 april 2019, stond met hoofdletters in mijn agenda genoteerd. We zouden die dag spelen in mijn eigen woonplaats, Cothen tegen mijn ‘oude’ club S.V.F. De punten zouden we zeker niet cadeau hebben gekregen, omdat veel van mijn oud speelsters natuurlijk, net als in de wedstrijd in Bunnik (die wij met 2-0) wonnen, een extra stapje zouden zetten. Maar helaas, reeds in de winterstop, kwam het bericht dat S.V.F. ook haar laatste team uit de competitie moest terugtrekken. Extra balen, omdat dit ons ook 3 punten minder opleverde, maar vooral voor de meiden van S.V.F. zelf natuurlijk sneu.
Gelukkig voor onze competitie, kwam er direct een nieuw team in onze poule, SDZ vrouwen 2, uit ….. Amsterdam! Vandaar dat ik inplaats van een wandeling van 500 meter, nu een ritje mocht maken naar Bunnik en vervolgens Amsterdam. Wat moesten we van deze ploeg verwachten? Pas 2 wedstrijden gespeeld, maar wel 2x gewonnen en een doelsaldo van 12 voor en 1 tegen. We gingen in ieder geval met een grote groep van 17! speelsters op pad. Tijdens de warming up zou even gekeken worden hoe het met onze ’twijfelgevallen’ zou gaan en helaas durfde Tessa het toch niet aan. Conny had een ATV dag gekregen, waardoor Merel op het doel stond, Ella’s plaats werd ingenomen door Mayon.
De eerste helft zette SDZ ons direct onder druk, dit zou een pittig potje worden konden we al snel zien. Zij rouleerden veel van positie en systeem, waardoor we regelmatig ons mannetje kwijt waren. De eerste echte uitgespeelde kans was echter voor ons, maar kon helaas niet worden verzilverd. Een mooie strijd, waarbij de duels in de eerste helft veelal door SDZ werden gewonnen. Gelukkig stond de verdediging als een huis en maakte Mayon de nodige meters als een soort stofzuiger om de aanvallen te ontregelen. Toch kwam er een situatie waarin een speelster van SDZ in kon lopen en verwoestend uithalen met een afstandschot. Onhoudbaar en 1-0 voor SDZ. Vanaf dat moment begonnen we toch een beetje tegen onszelf te voetballen en werd er meerdere keren naar de kant geroepen om ons systeem aan te passen. Bo zakte wat meer in, maar daardoor konden we aanvallend geen vuist meer maken en werden we teruggedrongen. Een vrijetrap van een behoorlijke afstand, werd hard en heel hoog in geschoten en moesten we met 2-0 achterstand de rust in.
Er werd even een hartig woordje gesproken, met name over de extra meters die we bereid moesten zijn voor elkaar te moeten lopen en met name de coaching onderling om mensen door te laten schuiven. Misschien niet de leukste gesprekken, maar de 2e helft waren wij wel de bovenliggende partij. Een strijdvaardige ploeg was niet van plan om met lege handen naar huis te gaan. 80% van het spel, speelde zich af op hun helft en na een keihard afstandschot van Sam, was Michelle er als de kippen bij om vol uit te halen, over de keeper die op de grond lag, maar helaas ook over het doel.
We hielden de druk erop en Sam speelde een aantal tegenstanders uit om vervolgens de uitgekiende laatste man van SDZ te omspelen, die trok aan de noodrem zodat Sam niet alleen op de keeper af kon. Natuurlijk een vrije trap, maar de term doorgebroken speler stond niet in het boekje van de scheidsrechter. Ook geen gele kaart, waardoor we het dus geheel op eigen kracht moesten gaan doen. We deden er nog een schepje op, een prachtige voorzet, uitgekiend van Nienke bij de 2e paal! Daar stond Kim op de goede plaats en om binnen te tikken, het kon nog!
SDZ was het helemaal kwijt en de laatste man, moest alle zeilen bijzetten om de schade beperkt te houden, het laatste kwartier alles of niets, Carmel in de spits kreeg een prachtige kans om de bal in de verre hoek te spelen, maar helaas ging deze aan de verkeerde kant van de paal langs, pech voor ons. Een situatie waarbij we er met 2 speelsters doorheen kwamen, werd onterecht afgevlagd voor buitenspel en dat betekende ook zo’n beetje het einde van onze kansen. Een 2-1 verlies, waarbij iedereen het eens was dat een punt om zijn minst verdiend zou zijn geweest. Nogmaals geen schande, weer veel goede dingen gezien en onze supporters laten genieten. Over 2 weken de uitwedstrijd naar Schalkwijk en de week erna nogmaals een uitwedstrijd. We zakken iets terug op de ranglijst naar plek nummer 5, maar de afstand tot nummer 2 blijft te overzien.
Aanstaande vrijdag speelt vrouwen 1 een belangrijke thuiswedstrijd in Bunnik voor lijfsbehoud in de 2e klasse, om 20.00 uur. Ook zij zijn de ‘dupe’ van een team dat zich heeft moeten terugtrekken uit de competitie, ook 3 punten kwijt en maar liefst 10 doelpunten minder. Hopelijk gaan we dit de komende seizoen toch minder zien in vrouwenvoetbal en zoeken meer verenigingen, net als wij de samenwerking om vrouwenvoetbal te laten groeien.
We hopen op veel support vrijdag in Bunnik!
groetjes
Hans
ps volg ons op facebook en insta bunnik_vrouwen2